„Salamandra” w Katarze

W marcu br. w Doha - stolicy Kataru - odbyła się 15. Konferencja Stron Konwencji o Międzynarodowym Handlu Dzikimi Zwierzętami i Roślinami Gatunków Zagrożonych Wyginięciem. Uczestniczyło w niej aktywnie dwóch przedstawicieli „Salamandry”. Nasze Towarzystwo koordynowało także udział w Konferencji delegacji organizacji z Europy Środkowej i Wschodniej, skupionych w sieci CEEweb for Biodiversity.

Ceremonia otwarcia konferencji stron CITES w Katarze
Fot. Andrzej Kepel

Jako trzy główne cele na tę Konferencję „Salamandra” postawiła sobie:

• niedopuszczenie do wykreślenia rysia rudego z Załącznika II CITES, gdyż spowodowałoby to zagrożenie dla innych gatunków rysi (w tym euroazjatyckiego), trudnych do odróżnienia od rysia rudego na podstawie fragmentów futra;
• niedopuszczenie do przeniesienia populacji słoni z Tanzanii i Zambii z Załącznika I do Załącznika II i do wydania zezwolenia na jednorazową sprzedaż zapasów kości słoniowej z tych krajów, gdyż podobne wcześniejsze decyzje spowodowały drastyczny wzrost kłusownictwa i nielegalnego handlu tym surowcem, który obejmuje obecnie także wspomniane dwa kraje;
• wsparcie rezolucji CITES dotyczącej handlu internetowego okazami gatunków chronionych, jednoznacznie rekomendującej krajom uwzględnienie tego problemu w przepisach krajowych i powoływanie specjalnych jednostek policji (lub innych służb) zwalczających przestępczość związaną z tą działalnością.

Wszystkie te trzy cele zostały osiągnięte zgodnie z założeniami, a nasze działania lobbingowe znacząco się do tego przyczyniły (co najmniej w jednym przypadku były prawdopodobnie decydujące). Niestety, w przypadku innych propozycji, które wspieraliśmy, nie udało się osiągnąć tak dobrych wyników. Niedźwiedzie polarne ani tuńczyki błękitnopłetwe nie zostały wpisane do Załącznika I CITES. Nie udało się też objąć ochroną siedmiu gatunków rekinów ani koralowców czerwonych.

W Katarze podjęto jeszcze kilka innych, istotnych decyzji. Np. dodano do załączników kilka gatunków płazów i gadów, jeden gatunek chrząszcza oraz dziewięć gatunków roślin. Dwa dalsze gatunki roślin przeniesiono z Załącznika II do I. Podjęto też kilka decyzji o obniżeniu statusu ochronnego lub całkowitym wykreśleniu gatunku z Załączników (w wyniku poprawy stanu jego ochrony lub uznania za całkowicie wymarły). Istotne decyzje dotyczyły także ogólnych zasad funkcjonowania CITES. Bardziej szczegółowe informacje o przebiegu tej Konferencji można znaleźć w internetowych aktualnościach „Salamandry”.

Andrzej Kepel