Popielice w Ustce

W Polsce centralnej i północnej popielica występuje głównie wyspowo. Oznacza to, że oddzielone od siebie różnej wielkości kompleksy leśne, zasiedlone są przez lokalne populacje. Czasami są one jeszcze dodatkowo rozczłonkowane na kilka podpopulacji (subpopulacji), które rzadko się ze sobą kontaktują lub w ogóle nie mają łączności. Tego typu rozczłonkowana populacja lokalna występuje w lasach nadleśnictwa Ustka.

Drągowina sosnowa i inne młode drzewostany, w których trudno o kryjówkę, uniemożliwiają usteckim podpopulacjom wzajemne kontakty. Aby zlikwidować powyższy problem, rozwiesiliśmy tam kilkaset specjalnych skrzynek pilchowych (pierwsze w 2015, a kolejne w 2017 r.), tworząc specyficzne „szlaki skrzynkowe”, które miały za zadanie dostarczyć popielicom kryjówek podczas migracji.

Kontrole skrzynek przeprowadzone w lecie bieżącego roku wykazały, że popielice chętnie z nich korzystają. Co znaczące, stwierdziliśmy młodego osobnika w drągowinie sosnowej, w której nie znalazłby on dziupli będącej naturalnym schronieniem. Popielica ta była mniej więcej w połowie drogi między jedną a drugą podpopulacją, czyli w środku lasu stanowiącego poważną barierę dla migracji tego gatunku. Mamy nadzieję, że w kolejnych latach rezultaty naszych działań będą jeszcze ciekawsze.

Mirosław Jurczyszyn
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Radosław Dzięciołowski
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.