W tym samym czasie, gdy w Poznaniu odbywało się spotkanie Konferencji Klimatycznej, w Wiecznym Mieście miała miejsce 9 sesja Konferencji Stron Konwencji o ochronie gatunków wędrownych dzikich zwierząt (zwanej też Konwencją Bońską). Jest to jedna z najważniejszych międzynarodowych konwencji dotyczących ochrony różnorodności biologicznej.
Odbywające się w dniach 1–5
grudnia 2008 r. obrady, w których uczestniczyło ok. 300 delegatów z większości
państw świata (w tym przedstawiciel „Salamandry” w ramach delegacji polskiej),
dotyczyły praktycznie wszystkich grup zwierząt wędrujących w powietrzu, wodzie
i po lądzie. Szczególnie wiele uwagi poświęcono następującym tematom:
• wpływowi zmian klimatu na gatunki wędrowne;
• dodaniu nowych gatunków do aneksów Konwencji;
• ograniczaniu wpływu tzw. przyłowu na wędrowne gatunki morskie;
• ograniczaniu negatywnego
oddziaływania „zanieczyszczenia hałasem” mórz na różne gatunki waleni i innych
morskich zwierząt;
• funkcjonowaniu Porozumienia o
Ochronie Goryli i ich Siedlisk;
• możliwości powstania i
zasadom działania porozumienia dotyczącego ochrony wędrownych gatunków rekinów;
• przyszłym zasadom działania
Konwencji i funkcjonujących w jej ramach porozumień (w tym ASCOBANS i EUROBATS
– których stroną jest Polska).
Dla Polski szczególnie ważna była propozycja włączenia raroga do Załącznika I Konwencji. Oznaczałoby to obowiązek objęcia tego gatunku ścisłą ochroną przez wszystkie państwa będące stroną Konwencji. Niestety, pomimo poparcia całej Unii Europejskiej, wniosek ten został wycofany przez zgłaszającego (Chorwację). Powodem był sprzeciw krajów Arabskich, wykorzystujących ten gatunek do celów sokolniczych. W zamian za wycofanie wniosku obiecały one, że wdrożą niezwłocznie takie środki ochronne, iż do czasu kolejnej sesji Konferencji Stron sytuacja tego sokoła znacznie się poprawi. Tak więc sprawa ta będzie ponownie rozpatrywana za trzy lata. Delegacja polska popierała także inne pro-przyrodnicze decyzje – np. włączenie do Załącznika II Konwencji 3 gatunków rekinów – kolenia pospolitego, żarłacza śledziowego i ostronosa (tę propozycję przyjęto).
Andrzej Kepel