We wrześniu podpisaliśmy umowy dotacyjne na kontynuację projektu reintrodukcji popielicy w Polsce Zachodniej. Ale już latem, nie czekając na fundusze, zrealizowaliśmy tę część zadań, bez których rozpoczęcie projektu w tym roku nie byłoby możliwe. Pierwszy krok polegał na znalezieniu nowych populacji źródłowych. Dotychczas korzystaliśmy z tych, które są najbliższe miejsca reintrodukcji. Są one jednak nieliczne i charakteryzują się niską różnorodnością genetyczną. Wykorzystanie w reintrodukcji zwierząt pochodzących z takich stosunkowo jednorodnych genetycznie populacji źródłowych sprzyjałoby m.in. degeneracjom wynikającym z kojarzenia krewniaczego, dlatego wykorzystywaliśmy niewielkie grupy z kilku stanowisk. Jednak nawet tak ostrożna eksploatacja tych populacji mogła im zaszkodzić. Postanowiliśmy zatem przeprowadzić na wstępie tego etapu projektu badania genetyczne w wybranych nowych populacjach. Lato minęło nam na pobieraniu prób w miejscach, gdzie istnieje przypuszczenie, że popielice tam występujące są liczne i mocno zróżnicowane genetycznie - w Sudetach (Góry Sowie i Bardzkie), Puszczy Kozienickiej, na Roztoczu (okolice Krasnobrodzkiego Parku Krajobrazowego i Roztoczańskiego Parku Narodowego) oraz w Nadleśnictwie Resko. Odłowy tych nadrzewnych gryzoni nie były łatwe, bowiem trafiliśmy na nienasienny rok buka, w którym, ze względu na mniejszą aktywność popielic, wyjątkowo trudno prowadzi się tego typu prace. Mimo to udało nam się zebrać wystarczającą liczbę prób z każdego terenu i trwa ich opracowywanie w laboratorium.
Przeprowadziliśmy również monitoring populacji wsiedlonych w latach poprzednich do Sierakowskiego Parku Krajobrazowego (SPK) i Puszczy Bukowej pod Szczecinem. W SPK popielice zwiększyły swoją liczebność i rozprzestrzeniły się na dużym obszarze, zajmując znaczną część starych lasów liściastych i mieszanych w okolicach miejscowości Chalin, Ławica i Kłosowice. W Puszczy Bukowej również stwierdzono rozmnażanie się popielic - wszystkie odłowione urodziły się już w tamtejszych lasach. Oznacza to, że mają się tam dobrze. Informacje te dotyczą jedynie Rezerwatu „Kołowskie Parowy” i jego okolic, gdyż w pozostałych miejscach nie stwierdziliśmy dotąd tych ssaków, uzyskaliśmy informacje niejednoznaczne lub nie zdążyliśmy przeprowadzić tam poszukiwań.
Najważniejsze działania związane ze stworzeniem nowej populacji popielic w Barlinecko-Gorzowskim Parku Krajobrazowym rozpoczniemy w 2011 roku. O postępach projektu będziemy informować na bieżąco.
Mirosław Jurczyszyn
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Radosław Dzięciołowski
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Projekt jest finansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko oraz przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.