Zwierzęta, których nie widzimy

Wnętrze Pawilonu VII Palmiarni Poznańskiej, w którym eksponowane są rośliny wodne. Liczne bezkręgowce znajdują tu siedlisko do życia
Fot. Małgorzata Kolicka

Egzotyczne, kolorowe rośliny sprowadzane do palmiarni miały i nadal mają za zadanie ułatwiać poznanie flory odległych regionów świata. Jednakże razem z roślinami, nasionami, glebą, ściółką i innymi elementami do cieplarni zupełnie przypadkowo trafiały liczne gatunki drobnych bezkręgowców – zarówno rodzimych, jak i obcych – bardzo często tropikalnych. Wysoka temperatura oraz duża wilgotność, jakie panują w szklarniach, zapewniają przybyszom warunki podobne do tych, które występują w ich naturalnym środowisku. Właśnie dlatego palmiarnie są często nazywane „tropikalnymi wyspami” klimatu umiarkowanego. Obiekty te, jako siedliska oddalone i izolowane od swoich naturalnych odpowiedników oraz innych budynków tego typu, stanowią idealne miejsce badań nad wprowadzaniem obcej fauny i kształtowaniem się unikatowych zbiorowisk zwierząt oraz zajmowaniem przez nie nowych obszarów.

Więcej w drukowanym wydaniu SALAMANDRY...

Małgorzata Kolicka
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Krzysztof Zawierucha
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Zakład Taksonomii i Ekologii Zwierząt
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu